پارچهایی که برای شلوار زنانه به کار می روند باید حداقل در پود کمی انعطاف و کشسان داشته باشند زیرا خیلی کم جنس های راسته و خشک را برای مدل زنانه در ایران استفاده می کنند.
به طور کلی، پارچه های مناسب برای شلوارهای اسپرت، کتان، کتان کش و لینن هستند. برای شلوارهای راحتی، معمولا از مخمل ساده، تریکو و لینن های لطیف استفاده می شود. برای شلوارهای کلاسیک، پارچه های فاستونی، کرپ و گاباردین بسیار مناسب هستند. برای شلوارهای مخصوص مهمانی، در برخی موارد از تافته و یا ساتن امریکایی استفاده می شود.
در انتخاب پارچه برای دوخت شلوار زنانه شاخص هایی مانند گرماژ، کشسانی، و ثبات رنگی و سایشی پارچه اهمیت اساسی دارند.
گرماژ:
گرماژ پارچه هایی که برای شلوار زنانه استفاده می شود معمولا پایین تر از پارچه های شلوار مردانه است. به طور مثال ، گرماژ پارچه کتان و جینی که برای شلوار مردانه استفاده می شود، از ۴۰۰ به بالا است ولی گرماژ این پارچه ها در شلوار زنانه ۲۵۰ ، ۲۸۰ و نهایتا تا ۳۰۰ گرم است.
کشسانی:
یکی از تفاوت هایی که پارچه شلوار زنانه با مردانه دارد در کشسانی پارچه است. پارچه های زنانه نسبت به مردانه، کشسانی بیشتری دارند. علت به کارگیری پارچه های کشسان در شلوار زنانه این است که سایز اکثر خانم های ایرانی در قسمت دور باسن و گودی کمر، با سایزبندی استاندارد تفاوت دارد. اگر بخواهیم شلوار به خوبی روی کمر و باسن بنشیند، باید از پارچه های کشسان استفاده کنیم